عمق میدانِ وضوح، بنابر تعریف فاصله ای است از جلوی دوربین تا جایی که اشیاء و سوژه ها در آن فاصله واضح دیده می شوند.
به عنوان مثال هنگام عکسبرداری پرتره، عمق میدان را برای برجسته تر شدن سوژه و محو نمودن پس زمینه، کاهش داده و برعکس هنگام عکسبرداری مناظر عمق میدان را تا حداکثر افزایش می دهند.
سه عامل زیر در کنترل عمق میدان مؤثر می باشند:
اندازه دیافراگم: هرچه دیافراگم بسته تر باشد، عمق میدان بیشتر و هرچه دیافراگم بازتر باشد، عمق میدان کمتر می شود.
فاصله دوربین تا سوژه: با افزایش فاصله دوربین تا سوژه، عمق میدان افزایش یافته و با کاهش فاصله عمق میدان کاهش می یابد.
فاصله کانونی لنز: با افزایش فاصله کانونی (تله) عمق میدان کاهش یافته و با کاهش فاصله کانونی (واید) عمق میدان افزایش می یابد.
هر کدام از عوامل فوق به تنهایی بر عمق میدان تاثیر می گذارند اما تاثیر آن ها در ترکیب با یکدیگر بیشتر خواهد بود؛ برای مثال کمترین عمق میدان را با لنزی زوم شده بر روی سوژه ای نزدیک با دیافراگم باز حاصل می گردد. به همین ترتیب می توانید بیشترین عمق میدان را با لنزی واید و دیافراگمی بسته از یک سوژه در فاصله ای دور، به دست آورید.
در اینفوگرافیک بالا، نحوه استفاده از سه عامل مؤثر بر عمق میدان را مشاهده می کنید.
